Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ





                                                      ΕΥΡΩΠΗ
                                       ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ
                                                      ΦΑΡΜΑΚΩΝ






ΣΤΑΘΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΕΡΔΟΥΣ
ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ(Σ.Π.Κ.Φ)
Σ.Π.Κ.Φ+
επιπλέον
Κέρδος
Φαρμακείων
Από αποζημιώσεις
υπηρεσιών
ΛΙΣΤΕΣ
ΔΕΛΤΙΟ
ΤΙΜΩΝ
(ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΤΙΜΕΣ)
ΑΥΣΤΡΙΑ
ν

ν
ν
ΒΕΛΓΙΟ
ν
ν
ν
ν
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
ν
ν
ν
ν
ΚΡΟΑΤΙΑ
ν
ν
ν
ν
ΚΥΠΡΟΣ
ν


ν
 ΤΣΕΧΙΑ
ν
ν
ν
ν
ΔΑΝΙΑ
ν
ν

ν
ΕΣΘΟΝΙΑ
ν

ν
ν
ΦΙΛΑΝΔΙΑ
ν
ν
ν
ν
ΓΑΛΛΙΑ
ν
ν
ν
ν
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
ν
ν

ν
ΟΥΓΓΑΡΙΑ
ν

ν
ν
ΙΡΛΑΝΔΙΑ
ν
ν
ν
ν
ΙΤΑΛΙΑ
ν

ν
ν
ΛΕΤΟΝΙΑ
ν

ν
ν
ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ
ν

ν
v(via u.f.m.,fixed margins)
ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ
ν

ν
ν
ΠΓΔΜ
ν
ν

ν
ΟΛΛΑΝΔΙΑ
ν
ν
ν
ν
ΝΟΡΒΗΓΙΑ
ν
ν
ν
ν
ΠΟΛΩΝΙΑ
ν
ν
ν
ν
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
ν


ν
ΡΟΥΜΑΝΙΑ
(note :no data available)



ΣΛΟΒΑΚΙΑ
ν
ν
ν
ν
ΣΛΟΒΕΝΙΑ
ν
ν

ν
ΙΣΠΑΝΙΑ
ν

ν
ν
ΣΟΥΗΔΙΑ
ν


ν
ΕΛΒΕΤΙΑ
ν
ν

ν
ΤΟΥΡΚΙΑ
ν

ν
ν
ΗΝΩΜΕΝΟ




ΒΑΣΙΛΕΙΟ
ν (via contracts)
ν
ν
ν
ΕΛΛΑΔΑ
ν


ν


                                        ΣΤΟΙΧΕΙΑ: PGEU  2009                                       




Σχετικά με το θέμα του λεγομένου κλειστού φαρμακευτικού επαγγέλματος, το Δ.Σ. του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου επισημαίνει τα ακόλουθα:
Τα φαρμακεία δεν αποτελούν κλειστό επάγγελμα.
Ως κλειστά επαγγέλματα ορίζονται εκείνα για τα οποία υπάρχει σε εθνικό επίπεδο συγκεκριμένος αριθμός αδειών, χωρίς δυνατότητα για όσους επιθυμούν να τα ασκήσουν, να λάβουν τη σχετική άδεια. Αντίθετα, για τα φαρμακεία δεν υφίσταται τέτοιος περιορισμός. Απόδειξη γι αυτό αποτελεί το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν ανοίξει χιλιάδες νέων φαρμακείων και ο αριθμός τους αυξάνεται χρόνο με το χρόνο όπως φαίνεται από τον πίνακα που ακολουθεί:


1999         9.099   φαρμακεία
2000              9.155     ''        ''           
2001              9.197     ''        '' 
 2002             9.249     ''        '' 
 2003             9.295     ''       ''
2004              9.390    ''        ''
 2005             9.402    ''        ''
2006            10.080   ''        ''
2007            10.194    ''       ''
2008            10.950    ''       ''
 2009           11.320    ''    
 2010             11.870 ''





Ένας νέος πτυχιούχος φαρμακοποιός μπορεί να ανοίξει φαρμακείο όποτε θέλει.
Σε ό,τι αφορά την επιλογή της περιοχής όπου θα ανοίξει φαρμακείο, υπόκειται στον προγραμματισμό της Πολιτείας, που στοχεύει τα νέα φαρμακεία να ιδρύονται στην περιφέρεια, αποτρέποντας τη συγκέντρωση φαρμακείων στα μεγάλα αστικά κέντρα, προς όφελος της υπαίθρου. Αποτέλεσμα αυτού του προγραμματισμού είναι το 80% των φαρμακείων τα τελευταία χρόνια να ανοίγουν σε μικρούς δήμους ή κοινότητες με πληθυσμό 500-1000 κατοίκων, που υπό άλλες συνθήκες ουδέποτε θα είχαν φαρμακείο. Όπως ουδέποτε θα είχαν φαρμακείο νησιά όπως το Καστελόριζο ή οι Λειψοί.


Το φαρμακείο δεν αποτελεί μονόδρομο για το νέο φαρμακοποιό.
Μπορεί να εργαστεί αμέσως και χωρίς περιορισμούς, στη φαρμακοβιομηχανία και γενικά στις φαρμακευτικές επιχειρήσεις, στις φαρμακαποθήκες, στα νοσοκομεία, στις ιδιωτικές κλινικές, στα ασφαλιστικά ταμεία, στις διευθύνσεις υγείας των Περιφερειών κλπ. Μπορεί επίσης να διαδεχθεί ένα συνταξιοδοτούμενο φαρμακοποιό. Ας σημειωθεί ότι οι φαρμακοποιοί συνταξιοδοτούνται υποχρεωτικά στην ηλικία των 70 ετών.Όπως δε επιβεβαιώνεται και από τον ΟΑΕΔ, στο χώρο των φαρμακοποιών δεν υπάρχει ανεργία.


Στην Ελλάδα υπάρχει ήδη υπερκορεσμός φαρμακείων.
Διαθέτουμε ένα φαρμακείο ανά 950 κατοίκους, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη υπάρχει ένα φαρμακείο ανά 5000-10000 κατοίκους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στο Βέλγιο, χώρα με πληθυσμό παραπλήσιο της Ελλάδας υπάρχουν 6000 φαρμακεία ενώ στην Ελλάδα σχεδόν 12000.Επίσης, στο νομό Θεσσαλονίκης υπάρχουν τόσα φαρμακεία(1250) όσα υπάρχουν σε ολόκληρη την Αυστρία.


Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την κοινοτική οδηγία 123/2006 περί κλειστών επαγγελμάτων, εξαιρεί ρητά και σαφώς τα φαρμακεία από την κατηγορία αυτή.
Επιπρόσθετα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με πρόσφατη απόφασή του καθόρισε ότι τα γεωγραφικά και δημογραφικά κριτήρια στην ίδρυση των φαρμακείων είναι συμβατά με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, συντείνουν σε μια ομοιόμορφη κατανομή των φαρμακείων ανά την Επικράτεια και εξασφαλίζουν στους πολίτες φαρμακευτικές υπηρεσίες υψηλής ποιότητας.


Σήμερα στην Ελλάδα εφαρμόζεται η κοινοτική νομοθεσία που αφορά στις φαρμακευτικές υπηρεσίες, όπως και σε όλες τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες.



ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Ποσοστό κέρδους του φαρμακείου
Ποιες αλήθειες αποκαλύπτουν οι αριθμοί;

Πολύ συχνά, και συνήθως χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος λόγος, γίνεται αναφορά στο ποσοστό κέρδους του φαρμακείου. Το ζήτημα θίγεται σαν ένας από τους παράγοντες που επηρεάζουν μαζί με άλλους τη βιωσιμότητα ή μη του Ελληνικού φαρμακείου. Ερωτώμεθα επίσης γι’ αυτό, όποτε προβάλουμε τις εύλογες και συνήθως ήπιες διεκδικήσεις μας για την εμπρόθεσμη εξόφληση των υποχρεώσεων των Ασφαλιστικών Ταμείων προς τα Φαρμακεία.
Ας πάρουμε όμως το θέμα από την αρχή…

Τι σημαίνει ποσοστό κέρδος ενός φαρμακείου
ή οποιασδήποτε επιχείρησης;

Κατά την ταπεινή μας γνώμη, κέρδος μια επιχείρησης είναι το ποσό που απομένει στο ταμείο της επιχείρησης, όταν από το σύνολο των εισπράξεών της εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της προς προμηθευτές και προσωπικό και καλύψει τα πάγια έξοδά της (ενοίκιο, ΟΤΕ, ΔΕΗ κ.λπ.). Με άλλα λόγια και πολύ συνοπτικά κέρδος = έσοδα – έξοδα. Κατ’ επέκτασιν του ορισμού αυτού, ποσοστό κέρδους «επί τοις εκατό» (%) είναι το κέρδος που απομένει στην επιχείρηση ανά 100€ εισπράξεων. Ας έλθουμε λοιπόν συγκεκριμένα στο ελληνικό φαρμακείο.

Ποιο είναι το ποσοστό κέρδους του φαρμακείου;

Πολύ συχνά ακούγεται, από χείλη υποτίθεται «ιθυνόντων», ότι το ποσοστό κέρδους του Φαρμακείου είναι 35%!!! Μάλιστα η αναπαραγωγή του ισχυρισμού αυτού γίνεται με τέτοια συχνότητα και σε τόση έκταση που δυστυχώς, άθελά τους, την αναπαράγουν ακόμη και φαρμακοποιοί-ιδιοκτήτες Φαρμακείων, που θα έπρεπε πρώτοι αυτοί να έχουν διαπιστώσει του λόγου το αναληθές.
Κάποιοι εξ αυτών που ισχυρίζονται ότι «ο φαρμακοποιός κερδίζει 35%» είναι βέβαιο ότι ενεργούν εκ του πονηρού θέλοντας να δημιουργήσουν, τουλάχιστον σε επίπεδο εντυπώσεων, το κατάλληλο κλίμα ώστε να έλθει σαν ώριμο φρούτο η συζήτηση για μείωση του «μεγάλου αυτού ποσοστού».
Οι περισσότεροι βέβαια, αφελώς και σε κάθε περίπτωση, βλάπτοντας τον ίδιο τους τον εαυτό, μαζί με την αλήθεια αναπαράγουν την καραμέλα του 35% χωρίς να αναρωτηθούν εάν αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ας μη βιασθεί κάποιος να μας υποδείξει ότι επί της χονδρικής τιμής αγοράς ενός φαρμάκου υπολογίζεται επιβάρυνση 35% (και ΦΠΑ 9%) για να προκύψει η λιανική τιμή. Το γνωρίζουμε πολύ καλά και γι’ αυτό απαντούμε ότι αυτό το 35% δεν είναι το ποσοστό κέρδους του φαρμακείου. Διότι:
1.    Κέρδος προκύπτει όταν το προϊόν/φάρμακο πωληθεί και όχι απλώς επειδή αγοράστηκε. Και το κέρδος φυσικά προκύπτει εάν από την τιμή πώλησης αφαιρέσουμε την τιμή αγοράς. Εάν αυτό το κέρδος το αναγάγουμε «επί της εκατό» φυσικά δεν προκύπτει 35%.
2.    Η ίδια η φορολογούσα αρχή (Υπουργείο Οικονομικών) αναγνωρίζει ως κέρδος του φαρμακείου τη διαφορά «έσοδα – έξοδα» και επί της διαφοράς αυτής υπολογίζει τον αναλογούντα φόρο.

Ποιο είναι λοιπόν το κέρδος του φαρμακοποιού ή, με άλλα λόγια, για κάθε εκατό ευρώ που συγκεντρώνει στο ταμείο του ένας φαρμακοποιός, πόσα ευρώ είναι δικά του;

Διότι το ζητούμενο είναι πόσα είναι τα δικά του. Οι αριθμοί λοιπόν που είναι αδιάψευστοι λένε πολύ απλά τα ακόλουθα:
Εάν ο πολίτης πληρώσει 100€ αγοράζοντας ένα φάρμακο
Ο παραγωγός εισπράττει 62,7€
Ο χονδρέμπορος εισπράττει 5,3€
Το Υπουργείο Οικονομικών (ΦΠΑ) εισπράττει 8,2€
Και ο ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ εισπράττει 23,8€
Από το ποσοστό αυτό του 23,8 ο φαρμακοποιός:
·      Οφείλει να καλύψει τα έξοδα ενοικίου, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ύδρευσης, προσωπικού (μισθός + ένσημα) και διάφορα άλλα μικροέξοδα.
·      Οφείλει να καλύψει το χρηματοπιστωτικό κόστος από τις καθυστερήσεις στην εξόφληση των ασφαλιστικών ταμείων.
·      Οφείλει να καταβάλλει τον φόρο εισοδήματος που, πράγμα σπάνιο για τον ελληνικό χώρο, δεν είναι δυνατόν να αποκρυβεί με δεδομένη την υποχρεωτική πώληση με έκδοση τιμολογίων προς τα ασφαλιστικά ταμεία τουλάχιστον για το 70-80% των ακαθάριστων εσόδων ενός φαρμακείου.
·      Οφείλει να καλύψει το κόστος αγοράς φαρμάκων που υπό μορφή stock παραμένουν στα ράφια του φαρμακείου λόγω αλλαγής στη συνταγογράφηση ιατρών.
·      Οφείλει να αποσβέσει τη δαπάνη «στησίματος» του φαρμακείου με ότι αυτό περιλαμβάνει: φάρμακα, καλλυντικά, έπιπλα, μηχανογράφηση, αναλώσιμα κ.λπ. δαπάνη που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη.

Εάν λοιπόν υπολογίσουμε όλα τα ανωτέρω και τα αναγάγουμε σε μηνιαία ή ετήσια βάση προκύπτει ότι το καθαρό ποσοστό κέρδους ενός φαρμακείου κυμαίνεται μεταξύ 10-11,5% και λέμε κυμαίνεται διότι διαφοροποιούνται κατά φαρμακείο τα λειτουργικά και λοιπά έξοδα (ενοίκιο, ύπαρξη προσωπικού, stock εμπορευμάτων κ.λπ.).
Αυτά τα 10-11,5 ευρώ για κάθε 100€ τζίρου είναι το κέρδος του φαρμακοποιού, το οποίο και δικαιούται, χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την επιχείρησή του, να διαθέσει κατά βούληση.
Κάθε άλλο ποσοστό απέχει από την πραγματικότητα.



ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ

·      Τα φαρμακεία δεν αποτελούν κλειστό επάγγελμα . Απόδειξη γι αυτό αποτελεί το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν ανοίξει χιλιάδες νέων φαρμακείων . Την τελευταία πενταετία προστέθηκαν 2600 νέα φαρμακεία.
·      Στην Ελλάδα υπάρχει ήδη υπερκορεσμός φαρμακείων Διαθέτουμε ένα φαρμακείο ανά 850 κατοίκους , όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη υπάρχει ένα φαρμακείο ανά 5000 – 10000 κατοίκους
·      Η Ευρωπαϊκή Ένωση με την Κοινοτική Οδηγία 123/2006 περί κλειστών επαγγελματικών εξαιρεί  ρητά και σαφώς τα φαρμακεία από την κατηγορία αυτή.
·      Σήμερα στην Ελλάδα εφαρμόζεται η Κοινοτική Νομοθεσία στον τομέα των Φαρμακευτικών Υπηρεσιών , όπως ακριβώς και σε όλες τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ ΣΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΔΑΠΑΝΗΣ

Οι φαρμακοποιοί στη  διάρκεια του τρέχοντος έτους έχουν υποστεί μείωση των κερδών τους μεσοσταθμικά κατά 35% - 40% , εξαιτίας
·      Της μείωσης των τιμών των φαρμάκων μεσοσταθμικά κατά 30% περίπου  και σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι 67%
·      Την μείωσης του ποσοστού κέρδους των λεγομένων νοσοκομειακών φαρμάκων (που αποτελούν το 10% του συνολικού τζίρου των φαρμάκων ) στα επίπεδα του 15,60% επί της λιανικής τιμής πώλησης τους
·      Της πώλησης φαρμάκων από τα φαρμακεία των ιδιωτικών κλινικών (με πολύ υψηλό ποσοστό κέρδους- 16% επί της τιμής αγοράς) που μέχρι τώρα επωλούντο από τα ιδιωτικά φαρμακεία.
·      Της μη κάλυψης από το ασφαλιστικό σύστημα των ΜΥΣΥΦΑ (OTC) με συνέπεια την πτώση των πωλήσεών τους.
·      Της αυτόματης μείωσης της αξίας των αποθεμάτων των φαρμακείων, κατά το ποσοστό μείωσης των τιμών , κάθε φορά που μειώνονται οι τιμές.
·       Της μείωσης της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών που εκδηλώνεται σε μικρότερο βαθμό στον τομέα των φαρμάκων και σε μεγαλύτερο στον τομέα των παραφαρμακευτικών και άλλων προϊόντων που πωλεί το φαρμακείο .
·       Του τεράστιου χρηματοοικονομικού κόστους που προκαλεί ο τραπεζικός δανεισμός (factoring κ.λ.π.) λόγω των μεγάλων καθυστερήσεων των ασφαλιστικών ταμείων στην εξόφληση των υποχρεώσεων τους. 

Κατά συνέπεια κάθε λογιστικού τύπου άμεση ή έμμεση περαιτέρω μείωση του κέρδους του φαρμακείου θα οδηγήσει σε κλείσιμο τουλάχιστον του 15% των φαρμακείων μέχρι τέλος του έτους.

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ συμβολή των Φαρμακοποιών στην περαιτέρω μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης αποτελεί η συμβολή και συνεργασία τους με την πολιτεία για την εκκίνηση της ηλεκτρονικής συνταγογραφίας και την γρήγορη κάλυψη όλων των ασφαλιστικών ταμείων και όλης της χώρας.
ΟΠΑΔ
·      Το χρέος του ΟΠΑΔ προς τους  φαρμακοποιούς ξεπερνά τα 400.000.000 €  και αντιστοιχεί σε φάρμακα που χορηγήθηκαν από τον Φεβρουάριο και εντεύθεν.
·      Για τα φάρμακα αυτά οι φαρμακοποιοί έχουν ήδη καταβάλει εξ΄ ιδίων 65.000.000 €  ως  Φ.Π.Α , όμως δεν έχουν εισπράξει.
·      Ο Νόμος 3172/2003 , άρθρο 22 ,προβλέπει εξόφληση των υποχρεώσεων του ΟΠΑΔ εντός 45 ημερών.  Το ίδιο επιβάλλει και σχετική κοινοτική οδηγία.
·       Το οικονομικό βάρος που επωμίζονται τα φαρμακεία είναι δυσανάλογο με τα λοιπά οικονομικά δεδομένα ενός μέσου φαρμακείου.
(Πηγή: http://www.pharmateam.blogspot.com/, επίσημα στοιχεία του ΠΦΣ)




















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου